بزرگنمايي:

خوزستان آنلاین - کارگردان نمایش مستند "کوچگرد" گفت: تئاتر مستند در ایران به ندرت اتفاق می‌افتد زیرا ما مردمی هستیم که قصه را دوست داریم. یعنی از دیرباز پدر بزرگ‌ها، مادر بزرگ‌ها و اجداد ما به دنبال قصه بوده‌اند و برای ما قصه تعریف می‌کردند و ما با چیزی که قصه و روایتی نداشته باشد به سختی ارتباط برقرار می‌کنیم.
وحید فقیهی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا ـ منطقه خوزستان، با اشاره به این که تئاتر مستند در اروپا گونه‌ای به روز است اظهار کرد: در انگلستان امروز هنردوستان دیگر خیلی کم به سراغ نمایش‌هایی که سیری قصه‌وار و دراماتیک را دنبال می‌کنند می‌روند و به تئاتر مستند رو آورده‌اند. یعنی یک اتفاق و یک رویداد مستند به روز را بررسی کرده و روی صحنه می‌برند و آن را با استناد به مستنداتی که دارند نشان می‌دهند.
وی درباره جزییات ساخت تئاتر مستند گفت: به طور مثال چند آدم روی صحنه می‌نشینند پشت میز و درباره مساله‌ای حاد که جامعه آنها را درگیر کرده است ساعت‌ها بحث می‌کنند و مردم به تماشای آنان می‌نشینند. 
این کارگردان تئاتر با بیان این که ما گونه مستند را برای تئاتر کوچگرد انتخاب کردیم اظهار داشت: ما برای هر یک از شخصیت‌های نمایش کوچگرد داستانک‌هایی را در نظر گرفتیم و در حد امکان سعی کردیم مدت نمایش تقریبا کم باشد تا از حوصله مخاطب خارج نشود.
فقیهی در خصوص هدف و ضرورت برگزاری تئاتر مستند با موضوع ریزگردها تصریح کرد: ریزگردها را شاید بتوان بدتر از هر جنگی دانست و آن چیزی را که امروز به عنوان آمار مرگ در اثر غلظت ریزگردها در اختیار ما قرار می‌دهند صحت ندارد. مثلا هر از چند گاهی می‌گویند پیرزنی کهنسال بر اثر ناراحتی ریوی که عامل ریزگرد‌ها آن را تشدید کرده از دنیا رفت اما واقعیت چیز دیگری است و کم نیستند کودکان، نوجوانان، بزرگسالان و کهنسالانی که ریه‌های آنان عفونت کرده و دچار ناراحتی پوستی، عفونت چشمی، ریزش مو و بسیاری بیماری‌های پنهان دیگر شده‌اند اما هیچ کس از این‌ها آگاه نیست.
این فعال محیط زیست و حامی حقوق حیوانات با اشاره به این که در بحث ریزگردها مهمترین مساله خود مردم هستند ادامه داد: افزون بر بعد انسانی این فاجعه زیست محیطی خوب است بدانیم هر بار که ریسمان در هم تنیده ریزگردها گلوی ما انسان‌ها را می‌فشارد به دور از چشمان ما و در لابه‌لای درختان ده‌ها گنجشک و انواع دیگر پرنده‌ها می‌میرند. هر بار که ریزگردها سایه شوم خود را بر سر این شهر می‌اندازد ده‌ها توله سگ می‌میرد. خوب است بدانیم با هر بار آمدن ریزگرد‌ها ویروس‌ها و انگل‌هایی مانند ویروس دیستمپر و انگل آسکاریس در سراسر شهر پراکنده می‌شوند. گیاهان و گل‌ها هم همانند دیگر گونه‌های زنده با آمدن ریزگردها از بین می‌روند. این نکات تنها گوشه‌ای از آسیب‌های وارده از جانب ریزگرد‌ها است که به آنها دقت نمی‌کنیم.

او افزود: ما تا زمانی که ترس وجودمان را فرا نگرفته باشد مطالبه‌گر نخواهیم بود. ما باید بترسیم، باید احساس ترس کنیم و این یک واقعیت است. ما هنوز نترسیده‌ایم زیرا با وجود ریزگردها هنوز در میان جوک‌هایمان زندگی می‌کنیم و جملاتی مانند "من خاک شش دارم، "دیگه عادت کردیم بابا"، هشت سال جنگیدیم این که دیگه چیزی نیست" و... را به کار می‌بریم. استفاده از این جملات دردی را از ما دوا نمی‌‌کند. ما باید بترسیم.
فقیهی با بیان این که هدف تئاتر مستند کوچگرد تلنگری هرچند کوتاه و هرچند کوچک است تاکید کرد: ترس از وجود ریزگردها باید همه‌گیر شود زیرا 50 سال دیگر ما باید تبعات سنگینی را بابت ریزگردها پس بدهیم. 50 سال در تاریخ مانند یک پلک بر هم زدن است و به زودی فرامی‌رسد. بنابراین مردم به عنوان آینده این سرزمین خشک بیشتر از همه باید از مساله آگاه باشند چراکه مسوولان بهتر از هر کسی راز این فاجعه هولناک را می‌دانند.
این فعال محیط زیست خاطرنشان کرد: ما تا زمانی که نفت داریم مساله ریزگرد تحت هیچ شرایطی حل نخواهد شد. فارغ از وجود نفت به عنوان عاملی برای فرسایش روند مبارزه با ریزگردها خوب است بدانیم با هر بار حفاری به شعاع یک کیلومتر زمین را پوک می‌کنیم و با کوچک‌ترین تلنگری این ریزگردها بلند می‌شوند. حال تصور کنید تمام این خاک با مواد صنعتی و شیمیایی پوشیده شده باشد. چه بلایی بر سر ما خواهد آمد!؟
کارگردان نمایش "بوف کور" در خصوص نخستین شب اجرای نمایش "کوچگرد" هم بیان کرد: روز اول نمایش کوچگرد تجربه جدیدی در زمینه تئاتر مستند بود که به همراه بچه‌های کمپ آموزشی و تخصصی هنرهای نمایشی اهواز روی صحنه رفت.
فقیهی ضمن تشکر از دست‌اندرکاران و بازیگران نمایش کوچگرد رضایت کامل خود را از بازیگران و هنرجویان این نمایش ابراز کرد و گفت: رشد و استعدادی را که در هنرجوهای این کمپ آموزشی شاهد هستیم نوید آینده‌ای درخشان را در حوزه نویسندگی و بازیگری تئاتر برای این هنرجوها به ما می‌دهد و قطعا در چند سال آینده اهواز با هنرمندان فوق‌العاده و جوانی مواجه خواهد شد. بی‌شک این بچه‌ها در آینده تغییر ساختار فرهنگی و هنری این دیار بی‌آب را رقم خواهند زد و نجات‌بخش شهر اهواز خواهند بود.
انتهای پیام