بزرگنمايي:

پیام خوزستان - با موافقت اعضای شورای پایگاه ‎ های سازمان میراث فرهنگی کشور، محوطه تاریخی دستوا در استان خوزستان به عنوان پایگاه ملی مصوب شد.
  علیرضا ایزدی با اعلام این خبر گفت: در جلسه شورای پایگاه‎های سازمان میراث فرهنگی کشور محوطه ارزشمند و تاریخی دستوا به عنوان پایگاه مصوب و به پایگاه‎های استان اضافه شد.
مدیرکل میراث فرهنگی خوزستان با قدردانی از تلاش همکاران در تحقق این امر، افزود: محوطه تاریخی دستوا با موافقت اعضای شورای پایگاه‎های سازمان میراث فرهنگی به عنوان پایگاه ملی معرفی و تصویب شد و گستره این پایگاه نیز از "عسگرمکرم" تا "گلالک" تعیین شده است.
او در ادامه به مزیت‌های پایگاه ملی شدن این محوطه تاریخی اشاره و عنوان کرد: از مزیت‌های پایگاه ملی شدن بافت محوطه تاریخی دستوا می‌توان به پیگیری و انجام هرچه بیشتر و دقیق‌تر طرح‌های مطالعاتی، مرمتی، باستان‌شناسی و... اشاره کرد.
مدیرکل میراث فرهنگی خوزستان با بیان این ‎که پایگاه‌ها تشکیلات تخصصی فنی‎ای هستند که در کنار آثار و جاذبه‌های خاص تاریخی ایجاد می‌شوند افزود: ساماندهی، معرفی و ایجاد زیرساخت‌های گردشگری با هماهنگی اداره‎کل پایگاه‌ها و زیر نظر معاون میراث فرهنگی کشور و اختصاص بودجه و ردیف ملی به صورت سالانه به این طرح‎ها از دیگر امتیازات پایگاه خواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: خوزستان پیش از این دارای سه پایگاه ملی به نام‎های آیاپیر ایذه، ارجان و چگاسفلی بهبهان و گندی‎شاپور و ایوان کرخه دزفول بود که با تصویب محوطه تاریخی دستوا تعداد پایگاه‎های ملی استان به چهار عدد افزایش یافت.
شهر دستوا در جنوب غربی شهرستان شوشتر و در میان اراضی میان‎آب واقع شده است که با وجود آثاری از دوره اشکانی، ساسانی و اسلامی در آن، حکایت از حیات دیرینه‎ای دارد که سال‎ها فراز و نشیب‎های زیادی را به خود دیده است. این محوطه نخستین بار در سال 1347 توسط علی‎اکبر سرفراز شناسایی و گمانه‎هایی در آن زده شد؛ سپس در دهه 70، مهدی رهبر در حاشیه این شهر موسوم به گلالک کاوش‎هایی ترتیب داد که نتیجه آن روشن شدن زوایای تاریک اقوام الیمایی و کشف چندین آرامگاه مربوط به سلاطین آن‎ها بود. همچنین عباس مقدم نیز در دهه 80 طی بررسی‎های خود در دشت میان‎آب این منطقه را بررسی کرد.
با در نظر گرفتن این موارد، دستوا یکی از شهرهای مهم در ادوار مختلف تاریخی محسوب می‎شود که براساس کاوش‎های صورت گرفته، دوران الیماییان اوج رونق و شکوه آن بوده است. از این‎رو لزوم شناسایی موقعیت دقیق شهر، پراکندگی آثار و دوره‎شناسی آن‎ها به شدت احساس می‎شود که اینک با مصوب شدن این محوطه به عنوان پایگاه ملی، امید می‎رود تا به مدد پژوهش‎های مطالعاتی و میدانی از راه گمانه‎زنی، بررسی و کاوش، زوایای تاریک تاریخ گذشته این شهر بیش از پیش روشن شود.