چاپ

پیام خوزستان - فعال سیاسی و روزنامه نگار در برنامه شیوه گفت: با تفکر مصباح یزدی حداقل 90 درصد مردم ایران واجب القتل به حساب می‌آیند. او معتقد است مردم مالک خودشان نیستند که تصمیم بگیرند برای دیگری حقی قرار دهند، مثلا کسی را منصوب کنند؛ می‌گوید مردم حق ندارند حکومت را به کس دیگری واگذار کنند

بخشهایی از اظهارات احمد زیدآبادی به شرح زیر است:
آقای مصباح نظریاتی دارد که وقتی آنها را می خوانید از ترس می لرزید!
آقای مصباح تدوین قوانین حکومتی و مقتضیات زمانه را نه بر عهده مجلس بلکه بر عهده ولی فقیه می داند
این با آن زمان و مکانی که {امام} خمینی می گوید خیلی فرق دارد
وجدان بشر امروز برده داری را نمی پذیرد؛ الان شما جرات می کنید بگویید چون حکم خداست اجرا کنید؟

ما الان پدیده ای به نام ایران داریم؛ آقای مصباح اصلا مردم را به این عنوان قبول ندارد
شما وقتی در دستگاه خود مرز و حاکمیت ملی را نداشته باشید اصلا اختیار و رای مردم در آن کجاست؟!
بینید الان ما چقدر در ایران آدم غیرمسلمان داریم. طبق آن چیزی که شما می گویید خدا می گوید خب باید همه را اعدام کنند. وقتی اینجا تحول شده چرا گیر دادید به حجاب و بریدن دست مردم؟ یا مثلا بحث دیه. راه تطبیق احکام با شرایط فراهم بوده، آقای مصباح همه چیز را به انجماد رسانده است. دین گریزی بخشی از آن مربوط به همین چیزهاست.
ایشان راجع به تابعیت یک حرفهایی می زنند که {طبق آنها} کلا باید مردم را منحل کنید.
اساسا آقای مصباح به رای مردم اعتقاد ندارد که بخواهد جلوی آن بایستد.
آقای مصباح هر گونه تشکیک در عملکرد ولی فقیه را توطئه دشمن می داند.
آقای مصباح اساسا حق اعتراضی قائل نیست
آقای مصباح کلا قانون گذاری را از مردم سلب می کند، همین طور حق انتخاب حاکم را
قبل اینکه انسان ایمان بیاورد حق انتخاب دارد. ایمان که آوردید کامل باید به دستورات شرع گردن بنهید و گرنه مرتد می شوید. ایشان می گوید انکار هر حکم ضروری یعنی ارتداد.
رای ولی فقیه بر همه آرای دیگر اعتبار دارد. اگر امضای ولی فقیه نباشد قانون اساسی اعتباری ندارد.
با تفکر آقای مصباح یزدی حداقل 90 درصد مردم ایران واجب القتل به حساب می آیند!
آقای مصباح می گوید که مومنین نقشی در تعیین فرد حاکم ندارند.
تفکر آقای مصباح با تفکر امام خمینی کاملا مخالفت دارد.
شیخ فضل الله نوری معتقد بود که در اسلام قانون گذاری مال خداست یا به پیغمبر و ائمه تنفیذ می شود، پس انسان کلا حق قانون گذاری ندارد؛ ایشان اعتقاد داشت که یک پادشاه هم می تواند.
آقای مصباح هم همین را می گوید، می گوید حق قانون گذاری ندارید و منشا قانون خداست. ایشان به سخن شیخ فضل الله اضافه می کند و می گوید که نقشی هم در تعیین فرد حاکم ندارید!
چیزی که ایشان در مورد نقش مردم هم مطرح می کند چیزی نیست جز اینکه این وضعیت را بپذیرند. مجلس را هم در بهترین حالت یک قوه مشاوره ای برای رهبری حساب می کند.
ایران به عنوان یک nation state یک میهن یک وطن در اندیشه ایشان هیچ اصالتی ندارد. حاکمیت ملی نزد ایشان فاقد معنای متعارف است. منافع ملی در چنین تفکری مفهومی ندارد. انتخابات به عنوان حق انتخاب مردم محلی از اعراب ندارد.
آقای مصباح می گوید مردم مالک خودشان نیستند که تصمیم بگیرند برای دیگری حقی قرار دهند، مثلا کسی را منصوب کنند؛ می گوید مردم حق ندارند حکومت را به کس دیگری واگذار کنند.
ایشان دقیقا سلسله تبعیض های که شیخ فصل الله را قائل بود با غلظت خیلی خاصی روی آن تاکید می کند.